Soms loopt een gesprek stroef. De werknemer zegt weinig, wordt boos, begint te huilen of lijkt emotioneel afwezig. Je stelt vragen over belastbaarheid of re-integratie, maar krijgt weinig respons. Herkenbaar?
Weerstand is vaak geen onwil, maar een teken van spanning, schaamte, angst of wantrouwen. Het is een menselijke reactie op een kwetsbare situatie — en vraagt om afstemming. Hieronder een aantal vormen van weerstand en hoe hier mee om te gaan.
- Wantrouwen of terughoudendheid
De werknemer zegt weinig, praat in algemeenheden, of houdt het gesprek oppervlakkig. Soms krijg je het gevoel dat iemand niet open is of jou wantrouwt.
Wat kan helpen:
- Benoem mild wat je ziet: “Ik merk dat je wat terughoudend bent. Klopt dat?”
- Herinner de medewerker aan je rol en geheimhouding: “Je hoeft hier niet alles te delen, maar wat je deelt, is vertrouwelijk.”
- Geef ruimte: “Wat zou je helpen om dit gesprek prettig te laten verlopen?”
- Schaamte of geslotenheid
De werknemer ontwijkt oogcontact, spreekt zacht, minimaliseert klachten of zegt zinnen als: “Ik wil niet zeuren.”
Wat kan helpen:
- Normaliseer: “Veel mensen vinden het lastig om hierover te praten.”
- Laat merken dat kwetsbaarheid hier mag: “Je hoeft je hier niet groot te houden.”
- Stel geruststellende, niet-confronterende vragen.
- Boosheid of frustratie
De werknemer uit irritatie over het werk, het traject, of de aanpak. Al dan niet naar jou of naar ‘het systeem’.
Wat kan helpen:
- Erken het gevoel zonder het over te nemen: “Ik hoor dat je boos bent. Dat mag.”
- Blijf rustig en niet-verdedigend.
- Vraag waar de boosheid over gaat en wat erachter zit. Boosheid kan te maken hebben met machteloosheid.
- Angst of emotionele ontlading
Iemand kan niet stoppen met huilen of raakt zichtbaar gespannen bij bepaalde vragen of onderwerpen.
Wat kan helpen:
- Laat ruimte: “Neem gerust even de tijd.”
- Erken dat het zwaar is: “Dit raakt je, hè?” (de juiste intonatie is zeer belangrijk hier).
- Afwezigheid of dissociatie
De werknemer staart voor zich uit, reageert traag of nauwelijks.
Wat kan helpen:
- Benoem zacht wat je opmerkt: “Ik zie dat je er even niet helemaal bij bent. Klopt dat?”
- Breng iemand terug naar het hier-en-nu: laat iets voelen, iets benoemen in de ruimte.
- Pauzeer het gesprek of plan een nieuwe afspraak.
Wat betekent dit voor jouw rol?
Als bedrijfsarts hoef je weerstand niet op te lossen, maar je kunt wel een veilige plek bieden. Vraag jezelf af:
- Is er sprake van onderliggende psychische klachten?
- Past een verwijzing naar psycholoog?
- Is er rust nodig voordat werkgerichte behandeling mogelijk is?
Weerstand is een ingang, geen blokkade. Door rust, erkenning en afstemming maak jij verschil — ook als het gesprek moeizaam verloopt. Dáár begint vaak het herstel.
Meer informatie?
Maak het verschil voor jouw cliënten én hun werkgevers. Ontdek hoe onze zakelijke zorgtrajecten uitval voorkomen en herstel versnellen. Neem contact met ons op.
"*" geeft vereiste velden aan
